โอกาสที่สองของโชคชะตา

สายตาของทาช่ามองตามรถของเขาไปจนลับสายตา ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้เธอย่างปลอบใจ “เขาไม่เป็นไรหรอกน่า เขาเข้มแข็งจะตาย แค่ต้องใช้เวลาหน่อย” ถ้อยคำเหล่านั้นตั้งใจจะปลอบโยน แต่ก็ยังมีความกังวลเจืออยู่ในน้ำเสียงซึ่งบ่งบอกถึงความไม่แน่ใจของเธอ

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เดี๋ยวเขาก็ทำใจได้เอง” ทาช่าตอบ แต่นั่นก็ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ